Boble, boble.

Dagen er enda ung, og verden er heilt utanfor livet. Det fins lite som er bedre, og det er lite som er verre. Eit bilde av lykke og velvere som raknar rundt beina på deg. Du gløymer viktige ting utanfor, og veit ikkje kva dag det var i går, i dag eller i morgon. Inni er du den alle egentlig ikkje ser. Det er ein verden du trudde du kjente, men som du aldri blir godt nok kjent med. Den kunne gjerne vart ut i evigheten, om ein berre kunne køyrt vidare, men den kunne gjerne gitt fem minuttar pustepause oppi alt. Plutselig tar den slutt og da er verden plutselig noko heilt anna, virkeligheten slår deg med ei kraft du ikkje visste at eksisterte, og alt som skjer er at du blir truffen.

Är du lycklig nu?