Flapp.

Eg har sansen for ordet flapp. Du veit vel at man ikkje har det bra før man har det skikkelig jævlig? Samt at Veronica har eit skap i trollet som ikkje har komt ut av skapet enno? Eit litt homofilt troll, altså. Og så at ein halv mamma og ein halv pappa blir ein heil unge. Det har nemleg Kennet lært gjennom lesing til matteprøve om brøk i dag.

Det er forøvrig ein skummel sak å spele sangar som er veldig betydningsfulle på konsert. Spesielt solo. Men det gikk veldig bra, spesielt sidan det var første gang den blei spelt feilfritt nokon sinne. Og så er det jo kjekt med romantiske middagar, det mangla berre ein mann med slips og ein viss mann til som og er ein del av internhumoren. I tillegg er det teit med taxi i staden for buss, særleg når taxien ikkje seier noko, men da får vi jo tid til å spele apebuzz.

Vi skal visst ein tur til Kvitfjell, for vi savnar mannen med slips. "Sjå her, vi har laga liste. Vi skal ha sånn og sånn vin, og vi treng fire glass. Minst. Og kaffe. Men vi har jo ikkje kaffekoppar då."

Dette blei kanskje i overkant internt. Det får så vere og tolkast som eit signal på at det egentlig står ganske greit til. Det er vår, og eg lyttar til ramlande stein og Jan Garbarek heile dagen.